Μάθημα ζωής από μία 12χρονη

Μία σπάνια πάθηση, που δεν επιτρέπει στα πόδια της να αναπτύσσονται και να ανταποκρίνονται ανάλογα με το υπόλοιπο σώμα της, οδηγεί μία 12χρονη μαθήτρια στον ακρωτηριασμό του αριστερού της ποδιού. Η εναλλακτική της επιλογή θα ήταν αρχικά να υποβληθεί σε επέμβαση μερικού ακρωτηριασμού και των δύο ποδιών. Η μικρή Αλίσια Κρουκ πριν περάσει την πόρτα του χειρουργείου έχει σαν τελευταία επιθυμία μία τελευταία συμμετοχή με την ομάδα μπάσκετ του σχολείου της. Κι αυτή έγινε πραγματικότητα.

Το κοριτσάκι από το Μίσιγκαν, με απίστευτη για την ηλικία της ωριμότητα και αντίληψη του προβλήματός της, έδωσε μαθήματα ζωής σε όλους. Απλώς δείτε πώς αντιμετωπίζει τη δύσκολη για αυτή πραγματικότητα...

«Είδα ένα όνειρο με μία ακρωτηριασμένη μητέρα να παρακολουθεί τα παιδιά της να παίζουν ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Αυτό είναι το δικό μου σώμα, το δικό μου πόδι, η δική μου ζωή και ξέρω πως ο Θεός μού έστειλε μήνυμα για την απόφασή του. Επέλεξα να γίνω μελλοντικά μια μητέρα που θα μπορεί να παίζει με τα παιδιά της. Όταν μεγαλώσω θέλω να παίζω με τα παιδιά μου κι όχι να είμαι θεατής. Δεν θέλω να έχω πόδια που είναι στο μισό μέγεθος από το φυσιολογικό. Και ήθελα να παίξω σε έναν κανονικό αγώνα μπάσκετ, για να δείξω κάποια μέρα στα παιδιά μου πως αγωνιζόμουν κι εγώ και με τα δύο πόδια! Πείτε σε όλα τα παιδιά πως όσο διαφορετικός κι αν είσαι, όποιος κι αν είσαι, ο Θεός είναι αυτός που σε δημιούργησε και είσαι όμορφος με κάθε τρόπο».

Το ερασιτεχνικό βίντεο τραβήχτηκε από τον περήφανο παππού της μικρής στον τελευταίο αγώνα της...

Μαύρη μέρα για τον ελληνικό πολιτισμό

Όταν ήμουν παιδί και πήγαινα στο δημοτικό, πάντα οι καλοί μας δάσκαλοι, που ήθελαν να μας κάνουν να διαθέτουμε κριτική σκέψη, μας έλεγαν για ότι διαβάζουμε να κοιτάμε πάντα πίσω από τις γραμμές και δίκιο είχαν.

Βέβαια ένας στους χίλιους, και πολλούς λέω, κατάφερναν να αναπτύξουν αυτή την ικανότητα στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, γιατί οι κρατούντες ποτέ δεν είχαν τέτοιο σκοπό. Αν τυχόν τελικά το κατάφερνες, και ανέπτυσες ως ένα επίπεδο την κρίτική σου σκέψη, τότε την πάταγες. Κατευθείαν έμπαινες σε μια κατηγορία του απροσάρμοστού ή του αντιδραστικού, που το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να ξεχωρίζεις από τα κοπάδια των τυπικών ή καλών παιδιών.

Πάντως μια "αλήθεια" δεν αμφισβητούσε εύκολα σχεδόν κανένας, το ότι η ελλάδα ποτέ δεν είχε επιθετικούς και ιμπερεαλιστικούς σκοπούς προς τα άλλα γειτονικά ή μη κράτη και ότι πάντα είμασταν και θα είμαστε τα θύματα της ιστορίας. Οι καλοί άνθρωποι που πάντα συμμετείχαμε σε δίκαιους πολέμους, πολέμους που μας καλούσε η μοίρα μας και η ηρωικότητα μας, για το καλό των συμμάχων και του δικαίου.

Ε λοιπόν, σήμερα έγινε ξεκάθαρο, ότι η παραμύθα αυτή που τρώγαμε χρόνια τώρα από τα αντικειμενικά βιβλία της ένδοξης ιστορίας μας ήταν φτιαγμένη για το ναρκισιστικό "εγώ" μας. Για να μην νιώθουμε ενοχικά και για να μην αντιδρούμε στις καλές και αγαθές προθέσεις των κυβερνόντων μας.

Ο σημερινός πρωθυπουργός μας, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός μας, ο ένας από του εκατό πιο σοφούς εν ζωή ανθρώπους, ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς, κήρυξε και συμμετέχει μαζί με τους υπόλοιπους φίλους του λυτρωτές των αδικημένων, τον πόλεμο στον Λιβυο Λαό, με πρόσχημα την σωτηρία των δημοκρατικών πολιτών. Δεν λέω ότι ο Καντάφι δεν είναι ένας δικτάτορας και αυτός ή το λιγότερο παράφρων, φαίνεται και εμφανισιακά, αλλά για να φάμε τον Καντάφι θα φάμε και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες Λίβυους;

Με πιο δικαίωμα σε μια τόσο δύσκολη στιγμή του ελληνικού κράτους, με την φτιαχτή τους κρίση, που έχει φορτωθεί στον ελληνικό λαό και μόνο, δρα με τέτοιο ιμπερεαλιστικό τρόπο, εναντίον ενός φίλου λαού, που θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα μόνος του. Γιατί να υποτιμάμε έτσι τους λαούς και να θεωρούμε ότι εμείς ξέρουμε πως έρχεται η δημοκρατία και τους επιβάλουμε σκοτώνοντάς τους τον δικό μας τρόπο επιβολής της.

Ο εμφύλιος σίγουρα είναι ο πιο σκληρός, ανελέητος και τραγικός πόλεμος που μπορεί να συμβεί στην ιστορία ενός λαού, αλλά δεν λύνονται αυτά τα ζητήματα με άλλους κατοχικούς και ξενόφερτους πολέμους, που δεν έχουν ούτε ένα ηθικό σκοπό, παρα μόνο το κέρδος και τα λάφυρα.

Αυτός ο πόλεμος είναι ξεδιάντροπος και λαφύροθηρικός. Είναι μια μαύρη μέρα για τον πολιτισμό μας και την ιστορία μας. Μας άγουν και μας φέρουν για ένα ψίχουλο από την ένοπλη ληστεία αυτή. Με πιο δικαίωμα θεωρούμε ότι με πόλεμο ξενόφερτο, μπορούμε να τους προσφέρουμε δημοκρατία. Είναι σαν τους νόμους που θεσπίζουν οι αρτημελείς για τους αναπήρους. Κρίνουν οι τυπικοί για το πως θα ζουν οι μη τυπικοί, σε ένα κόσμο φτιαγμένο στα μέτρα τους, που δεν χωρά τίποτα το διαφορετικό. Αυτοί θεωρούν ότι ξέρουν τι είναι λογικό και πρέπον, για αυτόν που δεν μπορεί να ζήσει ανεξάρτητος από την χάρη τους.

Έτσι το μόνο που θα καταφέρουμε με την σημερινή απόφαση, για ενεργή δράση σε αυτό το έγκλημα των πολιτισμένων κατά των απολίτιστων και ανήμπορων είναι να τιμωρηθούμε από την θεία πρόνοια της ισορροπίας και το αίμα των αθώων να πέσει στα κεφάλια των παιδιών μας, όχι με την θρησκευτική έννοια, αλλά με την νομοτελειακή, που μόνο η φύση του δικαίου ξέρει.

Ελληνικέ λαέ και φίλε Ευρωπαίε, δώσε επιτέλους ένα τέλος στους δολοφόνους εξουσιαστές σου, που με την ψήφο σου σε εμπλέξαν στις εγκληματικές αποφάσεις τους. Πάρε την ζωή στα χέρια σου και δίξε σεβασμό στο μεγαλείο της φύση σου. Άνθρωποι είμαστε για να αγαπάμε τους ανθρώπους μας και όχι να κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου και τίμιου ανθρωπάκου. Γίνε άνθρωπος, φορέας πνευματικότητας και ανεξαρτησίας. Δείξε έλεος στον εαυτό σου. Δεν είσαι αυτός που νομίζεις, είσαι σίγουρα πολύ καλύτερος.