Τρελά ερωτευμένος ή ερωτευμένος τρελός; ιδού η απορία!

Ψάχνω λογική να βρω,

μεσ' του έρωτα την τρέλα.
Ψάχνω βάση για να πω,
ότι δεν έφυγα για πέρα.

Ψύχωση είναι αυτό που ζω,
ή του λογικού απουσία,
της αντίληψης στρεβλό και
της θλίψης παρουσία.

Αν ερωτευθείς ποτέ,
δεν στο εύχομαι καρδιά μου,
όμως δώρο είναι αυτό,
που στο δίνω στα ονειρά μου.



Έρωτας είναι θα πουν,
μια στιγμή αδύναμίας,
και η "δύναμις" ζωή
μεσ'το σκότος παρουσία.

Με τι μάτια να κοιτάς,
με τι ώτα να ακούσεις,
με τι λόγια να μιλάς,
με τι δέρμα να το νιώσεις.

Όταν πάθεις και το δεις,
όταν πάθεις και το ζήσεις,
όταν πάθεις και ποθείς,
όταν πάθεις και νοσήσεις.

Δεν μπορείς να αντιληφθείς,
δεν μπορείς να καταλάβεις,
δεν μπορείς να θυμηθείς,
ούτε και να μην προβάλλεις.



Είναι ανέφικτο μου λες,
είναι του μυαλού εικόνα.
Μοναχά η φαντασία,
ενός άπιαστου κυκλώνα.

Όταν νιώσεις ότι λες,
όταν καταλάβεις τάχα,
τότε ότι και να θες,
θα 'ναι κάποτε μια πλάκα.

Τότε μόνο θα μου πεις,
τότε μόνο θα με νιώσεις,
τότε δεν θα αρνηθείς
και κατάρα δεν θα δώσεις.

Τότε μόνο θα μου πεις,
ότι δαύτο είναι τρέλα,
είναι η φρίκη η σωστή,
είναι της αλήθειας σφαίρα.

Αναγκάζομαι συχνά,
τις στιγμές της λογικής μου,
να μιλώ με ευχαριστώ
και συγνώμη να ζητώ.

Λέει τα όρια περνώ
και ότι ψάχνω το τρωτό,
το σημάδι όμως αυτό
δεν το ψάχνω με σκοπό.

Όταν κλάψω πάλι εδώ,
λέει είν' χειριστικό,
είναι τρόπος της αμύνης,
του σακατεμένου εγώ.

Μήπως είναι όμως φρικτό,
να μπορώ να εκφραστώ,
όλο λάθος να τα λέω
και βαδίζοντας να κλαίω.

Να 'ναι λες λυτρωτικό,
να 'ναι πόλεμος εντός,
ίσως είμαι δυνατός,
ίσως πλήρως αδύναμος.

Ένα όμως ξέρω τώρα,
ένα πράγμα μυστικό,
ότι ο πόνος μου για σένα
είναι το μεγάλο θέμα που δεν έχει ένα ψέμα.



Τα κατάφερες λοιπόν,
να μας κάνεις ένα θαύμα,
να μας δώσεις ευτυχώς,
νόημα σε ένα γράμμα.

Ένα γράμμα από ψυχής
και από καρδιάς ουσία.
Ένα γράμμα φυλακτό,
δίχως ενοχών σημεία.

Έγραψες λοιπόν σ'αυτό,
δυο στιχάκια αφοβίας,
ένα μόνο σ' αγαπώ
και ελπίδα ευτυχίας.

¨Δεν με τρομάζει τι θα δω,
δεν με φοβίζει τι θ' ακούσω
μόνο ότι θα σε ζω,
και το φως σου θα αγγίζω.

Αν με νιώσεις και σκεφθείς,
αν πιστέψεις και αφεθείς,
φόβος ποτέ δεν θα υπάρξει
και στο κύμα της αγάπης,
θα πλανιέσαι ασφαλής.

Είναι ψύχωση καλή,
και η παρουσία υγείας,
όταν μόνο θα μου πεις,
είμαστε κοινής πορείας,
δίχως ανάγκης απορίας.¨

<<δημιουργική έκφραση και δημιουργική αποθεραπεία. Δεν χρειάζεται νόηση αλλά αίσθηση. Μην διαβάζεις ποτέ τις λέξεις ξερές, νιώσε την ανάγκη τους να τυπωθούν.>>