Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΦΡΟΥ, Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΖΟΥ.

Συνέβη πραγματικά εχτές στην Βασιλίσης Σοφίας, λίγο πιο πάνω από την βουλή, ενώ περπατούσα προς το Σύνταγμα.



Είμαι με τα ακουστικά μου και ακούω κάτι ήρεμα τραγουδάκια και αμέριμνος κατεβαίνω την οδό.  Μια στιγμή, βλέπω δίπλα μου να τρέχει και να με ξεπερνά ένα σκυλάκι , από αυτά τα μικροκαμωμένα, τριχωτά με άσπρες μπούκλες σκυλάκια, που έχουν πολλές καλές κυρίες της υψηλής κοινωνίας. Μπισόν νομίζω λέγεται το είδος του, μετά από ψάξιμο στο γκουγκλε. Έτρεχε το κακόμοιρο σαν τρελό και τρομοκρατημένο, σέρνοντας την μπλε, δερμάτινη αλυσίδα του.


Κατάλαβα ότι δεν είναι κάνα αδέσποτο και ότι μόλις είχε δραπετεύσει από την σκλαβιά του. Αφού τα σημάδια της φαίνονταν πάνω στο βλέμμα του αλλά και στο λεπτό του λαιμό. Βέβαια, ένα ζώο που έχει μάθει στη σκλαβιά ξέρεις ότι γρήγορα θα δεις τα αποτελέσματα της σε κατάσταση πλήρους ελευθερίας. Ξέρεις ότι γρήγορα θα ζητήσει, απεγνωσμένα να ξαναβρει το αφεντικό του, ακούγοντας την φωνή του να τον καλεί πίσω ή θα δεις την μαλακία του να διαχειριστεί  την έλλειψη πια γνώριμιων εντολών και ορίων και την επεξεργασία νέων δεδομένων. Έτσι και έγινε σε λίγα λεπτά.

Περνάει δίπλα μου, λοιπόν, αυτή η ψυχούλα και κατευθείαν και εγώ ένιωσα ότι πρέπει να κοιτάξω πίσω να δω που είναι το αφεντικό του και αν ελέγχει την κατάσταση ή εν τέλει είναι ένα σκυλάκι που ίσως είναι έξω περισσότερο από λίγα λεπτά άλλα κάποιες ώρες και ψάχνεται.
Πίσω μου δεν έτρεχε, δεν φώναζε κανείς. Δεν φαινόταν να τρέχει κάτι. Κατευθείαν σκέφθηκα ότι σε λίγες ώρες θα ακούσω στο ράδιο αναγγελία εξαφάνισης. Πέρασε από το μυαλό μου να προσπαθήσω να το πλησιάσω, με γρήγορότερο βήμα, χωρίς να το τρομάξω, αλλά ήταν τόσο φοβισμένο που έτρεχε χωρίς να σταματά ούτε για ανάσα.

Μετά από περίπου ένα λεπτό, και ενώ περπατούσα πιο γρήγορα για να το παρατηρώ, ακούω από πίσω μια φωνή να φωνάζει κάτι ξενικές λέξεις, αλλά επαναλάμβανε το όνομα Φρου. Άρχισε η φιγούρα του να ξεχωρίζει. Ήταν ένας αλλοδαπός, φιλιππινέζος στα χαρακτηριστικά. Ο άνθρωπος κρατούσε και άλλον σκύλο. Ήταν ο <<φιλιππινέζος>> της κυρίας, ο ειδικός για τις βόλτες των παιδιών.

Ο άνθρωπος, τρομοκρατημένος και αυτός φώναζε για βοήθεια, μήπως και κάποιος καταφέρει να πιάσει τον άμοιρο Φρου και τον σταματήσει από την τρέλα, ή μήπως ο Φρου τον ακούσει και αποφασίσει να γυρίσει πίσω. Εκ θαύματος φάνηκε μετά από λίγα δευτερόλεπτα ο Φρου να συνετίζεται και να παίρνει πορία επιστροφής. Ένοιωσα μια ανακούφιση, αν και ήξερα ότι θα γυρίσει στην παλιά του ζωή, στη ζωή του φλούφλι Φρου. Βέβαια, ένιωσα ανακούφιση για την ασφάλεια του και για την ασφάλεια του κακομοίρη φύλακα και ξεναγού του Φρου, που θα έμπλεκε άσχημα αν πάθαινε κάτι το παιδί της κυρίας.

Ο Φιλιππινέζος, αν και μελαχροινός, είχε ασπρίσει από την αγωνία του και πια είχε φθάσει δίπλα μου. Κάπως και αυτός πιο ήρεμος περίμενε τον Φρου που πλησίαζε. ΄Αλλα ελπίζει όμως ο άνθρωπος και άλλα θέλει η ζωή.

Έλα Φρου, μπράβο Φρού, φθάνει ο Φρου......... ωχ, έγινε η μαλακία!!!!!!!!!!!!
Μια καλή κοπέλα θέλοντας να βοηθήσει, τρέχει να τον πιάσει από την αλυσίδα. Χέστηκε ο Φρου. Αλλάζει άξαφνα πορεία και πετιέται στην κόλαση. Πετιέται στην λεωφόρο. Την γάμισε ο Φρου.

Συνεχίζω να βλέπω τον Φρου και να ρίχνω γρήγορες ματιές στον Φιλιππινέζο. Ωχ και όχι φωναζουμε μαζί. Φρενάρει το πρώτο αυτοκίνητο, δεύτερο. Δεν άντεχα και έκλεισα τα μάτια μου. Ακούω, ένα χτύπο, ένα έντονο φρενάρισμα και μετά το κλάμα του Φρου. Ο πόνος του και η κραυγή του, φωνή θανάτου.

Ο Φιλιππινέζος την είχε πατήσει άσχημα και ο Φρου ο σκυλάκος πόναγε τρελά και δεν μπορούσε να σηκωθεί. Αφήνει τον άλλον σκύλο σε έναν κύριο με την δικαιολογία να μαζέψει το Φρου από την μέση του δρόμου και  ο φίλος μας κάνει την έκπληξη ή το αναμενόμενο για την επιβίωσή του. Τρέχει προς το πουθενά με ελπίδα να γλιτώσει και αυτός. Έγινε κατευθείαν η πορεία του Φρου μέσα σε λίγα λέπτά.

Αν σκεφθείς που μπορεί να έμπλεκε, δικαιολογείς κάθε πράξη του. Πόλλες υποθέσεις μπορούν να γίνουν και μια πολύ ενδιαφέρουσα αρχή ταινίας. Ωστόσο μπορείς σε κάτι τέτοιες φάσεις να καταλάβεις πόσο συνδεδεμένη μπορεί να είναι η ζωή σου με την μοίρα ενός σκυλάκου.

Τον Φρου τον μάζεψε η οδηγός που τον χτύπησε και φάνηκε ότι θα μπορούσε να φροντίσει την πορεία της κατάστασης, χωρίς να ξέρει κανείς την κατάληξή του. Ας ελπίσουμε για το καλύτερο.



 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου