Πατέρα μου, αγαπημένε μου εσύ πατέρα,
μέχρι και σήμερα ήσουν η ασφάλεια μου,
μέχρι και σήμερα ήσουν ο άνθρωπος που φρόντιζε να ζω,
μέχρι και σήμερα έκανες ότι μπορούσες να με δεις μεγάλο,
μέχρι και σήμερα μπορούσες να με ονειρευτείς και να σε ονειρευτώ στο μέλλον,
δυστυχώς πατέρα μου, δεν μπόρεσα να προχωρήσω.
Συγχώραμε και συγχωρεμένος είσαι.
Συγχώραμε και συγχωρεμένος είσαι.
Συγχώραμε και συγχωρεμένος είσαι.
Ποιός ξέφυγε από την σφαίρα που ήταν για εκείνον;
Ποιός ξέφυγε από την καταστροφή της βόμβας, που μας προσφέρεται απλόχερα σε τούτη την κόλαση.
Ποιός ξέφυγε από την τρύπα με τα δηλητηριώδη φίδια, που περιμένουν να τον κατασπαράξουν ως θυσία για κάτι που δεν πρόλαβε να καταλάβει.
Δεν πρόλαβα να καταλάβω γιατί τόση φρίκη στα μέρη μας.
Δεν πρόλαβα να νιώσω παιδί πατέρα μου.
Γεννήθηκα νεκρός, χωρίς ψυχή.
Γεννήθηκα νεκρός, χωρίς ψωμί και νερό.
Γεννήθηκα νεκρός, χωρίς χαρά στα μάτια σας. Χωρίς χαρά στα μάτια μου.
Δεν πρόλαβα να παίξω, δεν πρόλαβα να παίξω, δεν πρόλαβα να παίξω και ουρλιάζω από πόνο.
Πατέρα μια χάρη σου ζητώ, μια χάρη τελευταία.
Μην της πεις της γλυκιάς μου μάνας ότι δεν θα γυρίσω.
Μην της πεις ότι δεν θα ξανακούσει την φωνή μου.
Μην της πεις ότι θα είμαι πια μόνο ανάμνηση.
Βρες τρόπο και πες της το καλύτερο παραμύθι που έχει πει ποτέ άνθρωπος.
Πες της το παραμύθι που δεν μου είπες εμένα.
Μην της πεις τίποτα για την φυγή μου. Θα σε μισήσει και δεν θα φταίει κανείς.
Θα σε μισήσει και θα μισήσει τη ζωή.
Πες της μόνο ότι θα κάνεις τα πάντα για τα αδέρφια μου, ξαδέρφια μου, φίλους μου.
Πες της ότι θα ζήσετε και θα ευτυχίσετε για όλα τα παιδιά της γειτονιάς, για όλα τα παιδιά της γης.
Πες της μόνο ότι θα κάνω τα πάντα για να ξαναδείτε το χαμόγελό μου.
Πες της μονάχα ότι την αγάπησα και ότι ένιωσα την αγάπη της.
Πες της να κλάψει και για τα παιδιά της άλλης όχθης και τότε θα με νιώθει ζωντανά,
στο μαξιλάρι της φιλί θα αφήνω.
Πες την ένα προσωρινό αντίο.
Γειά σου πατέρα. Θα κλείσω τα μάτια, μην φοβηθείς. Κουράστηκα λιγάκι.
