Την αγωνία και την προσπάθειά της να επιβιώσει, από τις συμπληγάδες της γραφειοκρατίας και της αναλγησίας του ελληνικού κράτους, καταθέτει με επιστολή της η συμπατριώτισσά μας κ. Καθολική Τσακίρη.
Πρόκειται για μία επιστολή που αναδεικνύει σε όλο της το μεγαλείο την αδιαφορία της ελληνικής πολιτείας, σε περιπτώσεις σαν κι αυτή της κ. Τσακίρη, η οποία δίνει στην ουσία αβοήθητη, την μάχη της επιβίωσης.
Αναφέρει συγκεκριμένα τα εξής:
«Αγαπητή Ροδιακή
Ο ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ ΚΙ Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
Σας γράφω όχι γιατί περιμένω λύση στα πολλαπλά προβλήματα πούχω, αλλά από απλή ανάγκη να επικοινωνήσω και να εκφραστώ δημόσια.. Ένας φίλος έγραψε ότι ‘Οσο πιο πολλοί πιστεύουμε, γράφουμε, λέμε τις απόψεις μας, τόσο περισσότερες ελπίδες υπάρχουν να αλλάξουν τα πράγματα’.
Εδώ και πολλά χρόνια υπέστη ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, που με καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι και μου αφαίρεσε τη δυνατότητα ομιλίας.
Τον Νοέμβρη έκανα το τρομερό λάθος φοβούμενη την γρίπη των χοίρων να ακολουθήσω τις οδηγίες των γιατρών και να κάνω τραχειοτομή μη γνωρίζοντας τις τεράστιες συνέπειες σε νοσηλευτικό και οικονομικό επίπεδο.
Διασωληνωμένη πλέον προσπαθώ να ζω όσο καλύτερα μπορώ.
Όμως η αδυναμία πληρωμών από το ασφαλιστικό ταμείο του Δημοσίου μου στερεί κυρίως την αξιοπρέπεια μου και με νευριάζει!
Δεν έχουν πληρώσει ούτε αναπνευστήρα, ούτε καθετήρες, φίλτρα ούτε άλλα αναγκαία μηχανήματα κι αναλώσιμα.
Εγραψα στο Συνήγορο του Πολίτη και μου απάντησαν πως δήθεν το Γραφείο της Ροδου έκανε 6 μήνες να στείλει στην Αθήνα τα δικαιολογητικά μου.
Εάν σαν κράτος δεν έχουμε καταφέρει να επικοινωνούμε αυθημερόν ας πουμε σ’ ένα μήνα το πολύ μέσω μηχανογράφησης, τότε κι αυτή η κυβέρνηση θα χάσει το παιχνίδι.
Το φαγοπότι των μεσογειακών ολοκληρωμένων προγράμματων και 3 Κοινοτικών πλαισίων στήριξης δεν αφησε ούτε ένα κοψίδι στο Ε.Σ.Υ.
Πρόσφατα οταν ανακοίνωσαν το κοινωνικό τιμολόγιο βιάστηκα να χαρώ. Εχουν όρο ο δικαιούχος νάχει μονοφασικό ρεύμα κι εγώ έχω τριφασικό. Άλλο ένα δήθεν κοινωνικό μέτρο.
Αναρωτιέμαι αν το κάνουν σκόπιμα ή είναι προχειρότητα!
Δεν απαιτώ το ασφαλιστικό ταμείο να μου πληρώνει σε νοσηλεία και φροντίδα 150-180.000 ευρώ το χρόνο, όπως κοστίζει ένας Γερμανός ασθενής σαν εμένα.
Αλλά τουλάχιστον να μου δίνουν τ’ αναλώσιμα της τραχειοτομής των 700 ευρώ μηνιαίως.
Η φυσική συνέπεια θάναι να πεθάνω από κάποια επιπλοκή λόγω ελλιπούς φροντίδας. Ήδη αναγκάζομαι σωληνάκια μιας 24ωρης χρήσης να τα χρησιμοποιώ μήνες.
Μετά θα λένε την καημενούλα πέθανε….ήταν “θέλημα θεού”.
Όχι είναι θέμα αξιοπιστίας, γνώσης και συνέπειας της λειτουργίας ενός κράτους που θέλει να λέγεται κράτος πρόνοιας.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Καθολική Τσακίρη».
Πηγή : Ροδιακή 20-8-2010
http://www.disabled.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου